بررسی تطبیقی حقوقی – اقتصادی نظریۀ نمایندگی ظاهری

نمایندگی ظاهری یکی از اقسام جدید و کاربردی نمایندگی هاست که در هر دو نظام حقوقی کامن لا و حقوق نوشته و در قوانین بیشتر کشورهای جهان- صرف نظر از درجۀ پیشرفت و توسعۀ اقتصادی و اجتماعی– و همچنین در برخی از اسناد بین المللی به آن اشاره شده است و روز به روز بر کاربردهای آن در حوزه های مختلف نمایندگی همچون اشخاص حقوقی، روابط استخدامی جدید، مسئولیت بیمارستان ها، کارت های بانکی، قراردادهای سرمایه گذاری مشترک افزوده می شود. نگارنده در تحقیق حاضر تلاش کرده است که با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به بررسی این نظریه از دو بعد حقوقی و اقتصادی بپردازد و در بعد حقوقی نیز به مطالعۀ تطبیقی این نظریه در قوانین کشورهای مختلف اشاره کند که خود ارائه دهندۀ الگوهای متفاوت قانون گذاری در این حوزه است. یافته های این تحقیق نشان می دهد که پذیرش صریح این نهاد با توجه به کارایی و مزایای متعدد حقوقی و اقتصادی در حوزۀ نمایندگی، کارآمد خواهد بود و نپذیرفتن آن آثار اقتصادی زیادی بر جامعه خواهد داشت.